1990larda sadece tek bir şarkı ile ünlü olmuş sonradan unutulmuş müziklerin şaşırtan hikayeleri

19902 larda sadece tek bir şarkı ile ünlü olmuş sonradan unutulmuş müziklerin şaşırtan hikayeleri 1990'lar bize tüm popüler müzikteki en büyük tek şarkı ile ünlü olmuş bazılarını getirdi. Tabii ki, 1980'ler aynı şeyi söyleyebilir, saç metal bantları ve sentezleyiciler tüm öfkeyle. Ancak 90'ların başında, tüm bunlar ortadan kalkmak üzereydi ve grunge, punk ve retro rock yeniden moda oldu. Flannel vardı (çok, çok flanel) ve gitar riffleri vardı ve talihsiz ilişkiler hakkında karamsar sözler vardı.Büyük zaman grupları on yıl boyunca zirveye yükseldi. Pearl Jam, radyo dalgalarına yıllarca hakim oldu ve hala 90'ların birçok çocuğunun kalbinde özel bir yere sahip. Hootie and the Blowfish inanılmaz bir albümle dünya çapında beğeni topladı. Diğer birçok üst düzey sanatçı, sonsuz radyo oyunu kazandı, kapalı gişe şovlarda .

“19902 larda sadece tek bir şarkı ile ünlü olmuş sonradan unutulmuş müziklerin şaşırtan hikayeleri 1990'lar bize tüm popüler müzikteki en büyük tek şarkı ile ünlü olmuş bazılarını “

19902 larda sadece tek bir şarkı ile ünlü olmuş

19902 larda sadece tek bir şarkı ile ünlü olmuş sonradan unutulmuş müziklerin şaşırtan hikayeleri 1990'lar bize tüm popüler müzikteki en büyük tek şarkı ile ünlü olmuş bazılarını getirdi. Tabii ki, 1980'ler aynı şeyi söyleyebilir, saç metal bantları ve sentezleyiciler tüm öfkeyle. Ancak 90'ların başında, tüm bunlar ortadan kalkmak üzereydi ve grunge, punk ve retro rock yeniden moda oldu. Flannel vardı (çok, çok flanel) ve gitar riffleri vardı ve talihsiz ilişkiler hakkında karamsar sözler vardı.Büyük zaman grupları on yıl boyunca zirveye yükseldi. Pearl Jam, radyo dalgalarına yıllarca hakim oldu ve hala 90'ların birçok çocuğunun kalbinde özel bir yere sahip. Hootie and the Blowfish inanılmaz bir albümle dünya çapında beğeni topladı. Diğer birçok üst düzey sanatçı, sonsuz radyo oyunu kazandı, kapalı gişe şovlarda sahne aldı ve buna uygun büyük paralarla uzaklaştı.Peki ya en ufak bir şöhret duygusunu zar zor süsleyenler? On yıl boyunca alev alan pek çok tek vuruşlu mucize vardı. Bekarları, bir kez daha solmadan önce, yalnızca birkaç hafta dalgayı sürmek için listelerde hızla yükseldi. Ne yazık ki, bu sanatçılar asla takip eden hitlerle ün bulamadılar. Müzik sektöründe affetmez bir zamandı ve güçlü bir ikinci perde olmadan, birçok rock yıldızı akkor çıkış single'larının ardından meşhur uçurumdan düştü.Bu listede, 1990'lardan kalma tek şarkı ile ünlü olan gerçekte ne olduğunu öğreneceksiniz. Bu sanatçıları ve akılda kalan ezgilerini yıllarca düşünmemiş olabilirsiniz. Ancak bu, pek çok güzel anıyı geri getirmeli ve şöhretten sonra hayata yeni bir ışık tutmalıdır.

10 Natalie Imbruglia

90'ların sonlarında Natalie Imbruglia'yı görmezden gelmek zordu. Özellikle de yeni bir ayrılık yaşadıysanız! 1998'de single'ı "Torn" radyoda her yerdeydi ve ilişkilerini yeni kaybetmiş aşk hastası hayranlarla konuşuyordu. Parçaya tatlı sesiyle katkıda bulunan Avustralyalı aktris, müzik videosunda da kamera karşısına geçti. O sırada kendisi sadece 22 yaşında olan Imbruglia, kalbi kırık şarkı sözleri için gereken melodramı sunarken, aynı zamanda onu kalıcı kılmak için sadece bir miktar endişe de sunabiliyordu.
"Torn", yayınlandıktan sonra Billboard merdivenlerini tırmandı ve üç aydan fazla bir süre Yetişkin Pop Airplay listesinin zirvesinde kaldı. Harika bir başlangıç ​​koşusu, şüphesiz. Ve sahnedeki yeni şarkıcının gelecekteki hitleri için harika bir kurulum, değil mi? Ne yazık ki, Natalie için olan tam olarak bu değil.
"Torn" 14 hafta sonra listelerde gerilerken, plak şirketi yöneticileri Imbruglia'yı bir hit daha için zorladı. Etrafında artan baskıyı da fazlasıyla hissetti. Şarkıcı solan bir menekşe değildi, ancak "sıradaki" müzik işinin gerçekleri onun için zordu. Imbruglia, 2000'lerin başlarında birkaç albüm daha yayınladı ve hatta müziği 2010'lara taşımaya devam etti. Ancak başka hiçbir single, halk üzerinde '98'deki "Torn" ile aynı etkiyi yaratmaya yaklaşamadı.
Bunca zaman boyunca, Imbruglia'nın akılda kalıcı şarkı yazma duygusu gerilemeye başladı. Kısa süre sonra, acımasız bir yazar bloğuyla mücadele etmeye başladı. 2010'larda anne olmak ve enerjisini yeniden odaklamak için her şeyden zaman ayırdı. 2021'de altıncı stüdyo albümü Firebird ile geri döndü . Bugün hala performans sergiliyor ve sürekli müzik üzerinde çalışıyor. Yine de, bir kerelik şöhret şansıyla uzlaştı ve bunun bir daha asla olmayacağını neredeyse kesin olarak kabul ediyor.

9 Semisonic

Semisonic, 1998'de akılda kalıcı single'ı “Closing Time” ile sahneye fırladı. Görünüşte gecenin sonunda bir bardan ayrılmakla ilgili, aslında çok farklı bir şeyle ilgili. Grubun solisti ve halka açık yüzü Dan Wilson, şarkı çıktığında bebek sahibi olmaya hazırlanıyordu. Bar metaforu gerçekten de onun heyecanı ve beklentisiyle doğacak çocuğunu onurlandırma biçimiydi. Dinleyiciler çoğunlukla bu anlamın işaretini kaçırdılar ama yine de şarkıyı sevdiler. Ayrıca müzik videosu, kopan bir bağlantıyı yan yana tokatlayarak gösteren iki kesintisiz çekimle yaratıcı bir şekilde çekildi.
98'in ortalarında Semisonic müzik dünyasının zirvesindeydi. "Closing Time", Billboard'un Alternative Airplay listesinde bir numaraya yükseldi ve bir aydan fazla orada kaldı. Ve grubun Feeling Strangely Fine albümü eleştirmenler tarafından iyi karşılandı. Ancak her ne sebeple olursa olsun, takip başarısı onları atlattı. Ve görünüşe göre, olay yerine gelir gelmez Semisonic alevler içinde kaldı.
2000'lerin başında grup birlikte müzik çalmayı bırakmıştı. Kötü bir ayrılık falan değildi - hepsi başka uğraşlara yönelmişlerdi. Grubun Harvard mezunu davulcusu memleketi Minneapolis'ten ayrıldı, müzik dünyası hakkında bir kitap yazdı ve Doğu Yakası'ndaki bir üniversitede müzik öğretmenliği yaptı. Ama hepsinden daha iyi bir geleceğe sahip olan Dan Wilson'dı. Rock'çı, kamusal rolünden uzaklaştı ve diğer sanatçılar için şarkılar yazmaya başladı.
2000'ler ve 2010'lar boyunca The Chicks, Taylor Swift ve Adele gibi oyuncular için bir dizi hit besteledi. Tek vuruşluk bir harika için çok perişan değil! Ancak 2020'lerde grubu tekrar bir araya getirme zamanı gelmişti. Semisonic, 2020'de yeni bir EP yayınladı. Ardından, önümüzdeki birkaç yıl boyunca onu tanıtmak için Minnesota çevresinde küçük şovlar oynamaya başladılar. Ocak 2023'te Minneapolis'te kapalı gişe bir dizi gösteri oynadılar.
Ve Haziran 2023'te, 90'ların dayanak noktası Barenaked Ladies ile kısa bir tur için yola çıkmaları planlanıyor. Görünüşe göre bar yeniden açıldı ve "Kapanış Saati" bir kez daha sürecek!

8 Lou Bega

Lou Bega, 1999 sonbaharında "Mambo No. 5"i çıkardığında müziği devraldı. Almanya doğumlu şarkıcı, o single çıktığında kışın göbeğinde Latin esintili bir yaz marşı söyledi. Kasım ayında Billboard Hot 100'de 3 numaraya kadar yükseldi ve bu, dünya çapındaki yayınlarda onu aylar önce dünyanın en ünlü ve akılda kalıcı şarkılarından biri haline getirdikten sonraydı.
Monica, Tina, Erica ve single'da adı geçen bir milyon başka kadının olduğu hayranlar, eğlenceli ve seksi sesi duymak için akın etti. Bega için dünya çapındaki ilgi, bu listedeki çoğu sanatçının bile deneyimlediğinin ötesindeydi. Ve daha da büyük müzik başarısı olan bir geleceğe kolay bir geçiş olmalıydı. Ama olması gerektiği gibi değildi! Lou Bega, "Mambo No. 5" ile yakaladığı başarının yakınına bir daha hiçbir yerde ulaşamadı.
Bu denemediği anlamına gelmez. Şarkıcı, 1999'un ezici başarısını takip etmek amacıyla 2001, 2006 ve 2010'da albümler çıkardı. Yine de olması gerektiği gibi değildi. Milenyum sona ermeden hemen önce "Mambo No. 5" ile olanlara benzer şekilde gelecekteki çalışmalarından hiçbir şey çıkmadı. Yine de hayat sana limon verdiğinde, neden limonata yapmıyorsun? En azından Bega'nın yaşadığı teori bu.
Şarkıcı hala grubuyla turneye çıkıyor, hala yeni müzikler yapıyor ve karizmatik sahne duruşuyla kalabalıkları hala memnun ediyor. Artı, şöhretle tek fırçasından rahatsız değil! 2019'a gelindiğinde Lou, tek vuruş harikası statüsüyle uzlaştı ve meteorik yükseliş için çok minnettardı. Ne de olsa, onu dünya seyahati, müzik kaydı ve daha fazlası için harika bir yola soktu. Listelerde yalnızca bir kez zirveye çıkan biri için hiç de fena değil!

7 Chumbawamba

90'ların sonlarını Chumbawamba'nın “Tubthumping” şarkısını radyoda duymadan geçemezsiniz. Zorlayıcı rock şarkısı ilk olarak 1997'de yayına girdi. Tekrarlayan ve akılda kalıcı sözleri mükemmel kulak kurdu için yapılmış. Çok geçmeden her yer kaplandı. Chumbawamba görünüşteki bilinmezlikten çıkmış olsa da, kendine gönderme yapan parça onları şöhret ve beğeniye fırlattı.
1997'nin sonunda, "Tubthumping" Billboard Hot 100 listesinde haftalar geçirerek altıncı sıraya kadar yükseldi. İyi bir ölçü olarak, Pop Şarkılar listesinde bir numaraya ulaştı ve orada iki aydan fazla kaldı. Grup, 1982'den beri birlikte müzik çalıyordu, bu yüzden 15 yıllık bir bilinmezlik serisinden sonra, liste başı bir başarı görmek gerçekten çok iyi hissettirdi. Ne yazık ki, ekibin bunu tekrar deneyimlemesi ihtimal dahilinde değildi. Unutulmaz grup adlarına ve benzersiz seslerine rağmen, Chumbawamba bir daha asla hit olmadı.
Yine de, rock telif hakkıyla tek vuruşluk fırçalamalarından sonra işler grup için mutlaka kötü olmadı. Aslında, o zamandan beri gruba çoğunlukla hiçbir şey olmadı. "Tubthumping"i yayınladıktan sonraki 15 yılda birlikte müzik yapmaya devam ettiler. Ancak ticari başarılarını tekrarlayacak tarifi asla bulamadılar. Ardından, 2012'de, bir araya gelmelerinden otuz yıl ve sansasyonel single'larından 15 yıl sonra, Chumbawamba yollarını ayırdı.
Ancak kararda kötü kan yoktu. Müzisyenler, başka girişimlere geçme zamanının geldiğini hissettiler. Şimdi, bu diğer girişimlerden en az biri bir film olabilir. Raporlara göre, eski Chumbawamba baş şarkıcısı Dunstan Bruce, grup ve grubun tekil liste başarısı hakkında bir belgesel üzerinde çalışıyor. Bu filmin ne zaman piyasaya sürüleceğine dair henüz bir bilgi yok, ancak nostaljik 90'ların çocukları, hiç şüphesiz filmin vizyona girdiğini görmeyi çok isterdi.

6 House of Pain

House of Pain, 1992'de bir parti marşıyla Amerikan listelerinin en tepesine kadar yükseldi. Single'ları "Jump Around", beraberinde iyi günler ve öfkeli olaylar duygularını getirdi. Hem lise hem de kolej çocukları, zıplamaya değer şarkıya o kadar çok hayran kaldılar ki, Amerikan single listelerinde üçüncü sıraya kadar yükseldi.
Grubun getirdiği İrlanda parlaması, onu bir İrlanda-Amerikan marşı yaptı. Dünyanın dört bir yanındaki holiganlar ve spor hayranları, pistin olumlu (ama yoğun) mesajını aldı. Bugün bile "Jump Around", tüm dünyadaki spor barlarında ve spor etkinliklerinde bir dayanak noktasıdır. Ama ne yazık ki House of Pain için, onların tek başarılı single'ı olacaktı.
Grubun üç üyesi de başarıdan sonra ilginç geleceklere daldı. Bir süre, hit single'larının seslerini kopyalamaya çalıştılar. Ancak hem 1994 hem de 1996'daki yeni albümler başarısız oldu. Artık ne eleştirmenler ne de hayranlar ekibe pek ilgi göstermiyordu. DJ Lethal, Danny Boy ve Everlast 1990'ların sonunda yollarını ayırdı. Everlast için tek başına gitmek akıllıca bir hareket oldu. 1990'ların sonunda ve 2000'lerin başında, yeterli miktarda radyo yayını alan kendi single'larından birkaçını çıkardı.
Ve DJ Lethal, Limp Bizkit adlı bir gruba katılarak ve Fred Durst ile birlikte dalgasını zirveye taşıyarak, tek vuruş statüsünden sonra da hayat buldu. Ne yazık ki, Danny Boy müzik alanında çok daha az başarılı oldu. House of Pain'in kısa ömürlü müzik başarısının ardından on yıldan fazla bir süre uyuşturucu bağımlılığıyla mücadele etti. Neyse ki, nihayet 2005'te temize çıktı, ancak o zamana kadar müzikal umutlarının ve hayallerinin çoğu yıkandı.
Üçlü, yıllar boyunca çeşitli noktalarda yeniden bir araya geldi, şovlar yaptı ve hayranlara o sıcak, nostaljik duyguyu verdi. Hatta üç üye de bir süreliğine hip-hop süper grubu La Coka Nostra'nın bir parçası olmaya karar verdi. Ancak hiçbir şey, 90'ların başındaki huzurlu günlerde "Jump Around"un onlara getirdiği tatlı başarı ile kıyaslanamaz.

5 Tal Bachman

1990'ların sonunda grunge ortadan kalktı ve daha iyimser bir pop-rock sesi gelmeye başladı. Yeni milenyum hemen köşedeydi ve müzikal performanslar umut vericiydi. Kanada doğumlu şarkıcı Tal Bachman, Eylül 1999'da “She's So High”ı yayınladığında bu havayı yakaladı. Bu akılda kalıcı melodi, sonbaharda Billboard'un Adult Pop Airplay'inde bir numaraya ulaştı ve haftalarca orada kaldı.
Büyük Billboard Hot 100 listesinde, Bachman'ın reçeli 14 numaraya kadar ulaştı. Hızlı hareket eden, rahat parça ile yetişkin çağdaş pazarından pop'a geçebileceğini kanıtladı. Bachman'ın müzik videosu seçimlerinin de akılda kalıcı ve eğlenceli olmasının da zararı olmadı. Ancak yolun bir yerinde, Tal'ın kariyeri bir hıçkırık yakaladı. "She's So High" ın başarısını bir daha asla tekrarlayamadı.
Bachman'ın takip çabasının yıllarca sürmesi yardımcı olmadı. Bir sonraki stüdyo albümünü 2004'e kadar, yani "She's So High"ın ilk kez listeye girmesinden beş yıl sonra yayınlamadı. O zamana kadar, pek çok hayran, 2000'lerin başında çoktan beri hakim olan diğer pop-dostu eylemlere geçmişti. Bu nedenle, gelecekteki müzikal üretiminin eleştirel beğeni veya satış başarısına ulaşmaması - Bachman'ın kendisi için bile - sürpriz olmadı. Ve yine de yirmi yıl sonra, Tal yine de biraz viral bir geri dönüş yaptı!
2019 yılında bisiklet markası Peloton çok unutulmaz bir tatil reklamı yayınladı. Reklam, markanın sabit bisikletlerinden birini kullanan genç bir annenin unutulmaz çekimi için internette meme'lendi. Ve Bachman'ın 20 yaşındaki şarkısını örneklediği için halkın gözüne yeniden girmesini sağladı! Şarkıcı, viral rezilliği adım adım aldı. Hatta, akış devi için bir tür dizi üretme konusunda Netflix ile görüşmelerde bulunduğu bile bildirildi. Yani belki de -“She's So High” onu müzik sahnesine oturttuktan yirmi yılı aşkın bir süre sonra- her şeye rağmen onun için bir gelecek vardır.

4 Marcy Playground

Burada “Sex and Candy”yi kim hatırlamaz? 90'ların çocuğu olmasanız bile, Marcy Playground'ın şehvetli, derin boğazlı şarkısı müstehcen, seksi ve tamamen unutulmazdı. 1998 single'ının sözlerinin de çok tuhaf olmasına yardımcı oldu. Birinin "seks ve şeker kokusu" alması yeterince düşündürücüdür ve üstüne "disko limonata" gibi şeyler eklemek dinleyicilerin daha fazlasını öğrenmek istemesine neden olmuştur. Ve 1997'nin sonlarında ve 1998'in başlarında, müzik hayranlarının yaptığı tam olarak buydu!
Marcy Playground, 1997'nin sonunda kendisini Billboard Alternative Airplay listesinde en üst sırada buldu. Ardından, Yeni Yıl sona erdikten sonra, 1998'in ilk birkaç ayında Billboard Hot 100 listesinde 8 numaraya kadar yükseldiler. iki yılın bölümlerine yayılan tek vuruş harikası - fena değil! Grup, hitlerini post-grunge sahnenin bir parçası olarak güzel bir turne konserine dönüştürdü. Fastball, Everclear ve Toad the Wet Sprocket gibi diğer büyük oyuncularla birkaç yıl yollara çıktılar.
Ama ne yazık ki, "Sex and Candy"nin uygulanabilir bir devamı yoktu. Hayranlar ilk hit hakkında ne kadar çılgın olsalar da, grubun erken başarıyı sırtlama girişimleri konusunda da aynı derecede soğukkanlıydılar. "Sherry Fraser" ve "Okul Otobüsünde Aziz Joe" gibi bekarlar radyo yayını almak için mücadele etti. Grubun yegâne başarısı yüzünden tükenmiş olmasına yardımcı olmadı.
Solist John Wozniak, grubun single'ına ilişkin halkın taleplerinin, grubun birlikte yaşadığı her türlü eğlenceyi nasıl gölgede bıraktığını hatırladı. Listelerde ilk kez zirveye çıkmalarından on yıldan fazla bir süre sonra yaptığı bir röportajda, "Çok ezici bir noktaya geldi," diye hatırladı.
Kredilerine göre, Marcy Playground oldukça dayanıklı olduğunu kanıtladı. 90'ların sonundaki çıkışlarından bu yana dört tam uzunlukta stüdyo albümü yayınladılar. Ayrıca grup ülkeyi turlamaya devam ediyor. Eskiden manşet yaptıkları mekanlarda çalmıyorlar, ancak konserler hala iyi ve insanlar hala onların rock'ını duymak için para ödüyorlar. Kötü bir hayat değil - eğer alabilirsen. [7]

3 New Radicals

The New Radicals, 1998'de alt-pop single'ı "You Get What You Give"i çıkardığında "poptimizm" altınına vurdu. Şarkı, o pop-bitişik alanda kendisinden önce gelenlerin çoğuna benzemiyordu. Ticari ve şirket karşıtıydı ve 90'ların diğer yıldızlarına nasıl davrandığına aldırmıyor gibiydi. Sadece Courtney Love ve Marilyn Manson'a sorun - Yeni Radikaller'in sürüş sırasında özellikle seslendiği, akılda kalan melodi.
Aslında, Joni Mitchell ve U2'den The Edge gibi büyük müzisyenlerin grubu açıkça övdüğü keyifli şarkıyla birlikte çalmak çok eğlenceliydi. Unutulmaz müzik videosunda solist Gregg Alexander'ın şovu çalması da canını yakmadı. MTV'nin Amerika'daki her gencin ve aranın tamamen rotasyonunda olduğu bir zamanda, Yeni Radikaller sahneye çıktı ve bir süre ortalıkta dolaşacakmış gibi göründüler. İlk albümlerindeki ikincil şarkılar, hit single'ları kadar iyi listelenmedi, ancak hayranlar ve eleştirmenler de onları övdü.
Ancak başarı grup için gerçekten hakim olur olmaz, her şey bitmişti. Temmuz 1999'da - "Verdiğini Alırsın" radyo dalgalarının zirvesine fırladıktan sonra bir yıldan kısa bir süre sonra - Alexander aniden grubu dağıtmaya karar verdi. O sırada medya kuruluşlarına, müzik dünyasının kurumsal yönüyle ilgili hayal kırıklığı yaşadığını söyledi. Artı, ünlülerin hayatından nefret ediyordu ve onun boş ve ruhsuz olduğunu düşünüyordu. Bunların hiçbiri mutlaka yanlış değildi. Ancak çiçek açan grubun ilk hayranları için, her şeyin bu kadar aniden sona ermesi, sistem için bir şok oldu.
Ancak bu hikayenin anlamlı bir sonu var. 2021'de Alexander ve Yeni Radikaller, 22 yıllık ayrılığın ardından bir kez daha "Verdiğini Alırsın" oynamak için bir araya geldi. İster inanın ister inanmayın, olay ABD Başkanı Joe Biden'ın göreve başlama töreniydi. Ve o an özellikle dokunaklıydı: Biden'ın merhum oğlu Beau, glioblastoma hastasıyken kendisini ve ailesini harekete geçirmek için "Ne verirsen onu alırsın" oynamaya bayılırdı. Bu yüzden Alexander, parçanın dokunaklı bir yorumuyla Beau'nun anısını ve babasının siyasi başarısını onurlandırdı. [8]

2 Sixpence None the Richer

Bu listedeki sözlerin çoğu rock veya hip-hop single'ları olsa da ve bu nedenle genel olarak tüm dinleyiciler için daha çekici olsa da, Sixpence None the Richer, çok farklı bir tek vuruş harikasına iyi bir örnektir. 1998'in sonlarında, kız liderliğindeki grup, "Kiss Me" adlı bir folk-rock single'ı yayınladı. Sonraki bir veya iki yıl boyunca, Amerika'daki her lise dansında ve balosunda çalındı. Ve bundan sonraki yıllar boyunca, gençlik kaygısını ve lise romantik dramasını yakalayan televizyon programlarının dayanak noktası oldu. Ve spor karşılaşmalarındaki öpücük kameralarını da unutma.
Grubun tatlı single'ına sadece aşık olan gençler hayran değildi. Aslında, Billboard Magazine onu 1999'un en iyi şarkılarından biri olarak adlandırdı. Ve o yıl boyunca listelerde yukarılara kaydı ve Billboard Hot 100'de iki numaraya kadar yükseldi. Ayrıca, akılda kalıcı romantik melodi Sixpence None the Richer'ı getirdi. önceki sekiz sanatçının hiçbirinin iddia edemeyeceği bir şey: Grammy adaylığı! Ödülü kazanmadılar, ancak yalnızca aday gösterilmeleri, grubun kesinlikle kazandığı anlamına geliyordu. Sağ?
Belki de değil. Sixpence None the Richer'ın tatlı sesi, muhteşem solistleri Leigh Nash ile birleştiğinde başarı için bir reçete olmalıydı, öyle değildi. Grup, devam single'ları olarak "Orada Gidiyor" ve "Don't Dream It's Over" şarkılarını coverladı. Hayranlar sesi beğendi, ancak hafıza şeridinde yapılan bu yolculuklarda orijinal hiçbir şey yoktu.
Orijinal bir takip zamanı geldiğinde, sahip olunacak hiçbir şey yoktu. Ekibin takdirine göre, 2001'de piyasaya sürerek ikinci bir albüm üzerinde hızla ilerlediler. Ancak eleştirmenler pek dikkate almadı ve birkaç yıl sonra grup dağıldı. Bir süre Nash ve çocuklar solo projelere ve diğer kariyer hamlelerine odaklandılar. Ancak nostalji aradı ve 2000'lerin sonunda yeniden bir araya geldiler.
Ancak, hit single'lar da o zamanlar kartlarda değildi. Sixpence, hem 2008 hem de 2012'de albüm çıkarsa da bir daha ticari başarı yakalayamadı. Oh iyi. “Kiss Me” sonsuza kadar 90'ların en tatlı şarkılarından biri olarak kalacak. [9]

1 The Verve

En iyisini sona saklayalım, olur mu? Verve, 1990'ların en ilginç tek vuruşlu harikalarından biri olarak geçebilir. O dönemin bir başka flaşı olan Verve Pipe ile karıştırılmaması gereken grup, ilk kez 1998'de büyüdü. O yıl, keman yüklü unutulmaz parça “Bitter Sweet Symphony” ile süper bir başarı elde ettiler. Ve iki kıtada da başarılı oldu.
İlk olarak, Birleşik Krallık yakışıklı solist Richard Ashcroft ve grubu için çıldırdı. Sonra Amerikalılar devreye girdi. Sixpence None the Richer gibi, The Verve de akılda kalıcı single için Grammy onayı aldı. Ayrıca, grubun müzik videosu sırasında Ashcroft'un kötü şöhretli kaldırım davranışı, tüm on yılın müzikle ilgili en unutulmaz görüntülerinden biri olduğunu kanıtladı. Küresel hit ve benzersiz videosu, internet trendleri ele geçirmeden çok önce bir parça mem haline geldi.
Ancak The Verve'nin yaşadığı tüm başarı, adeta "acı tatlıydı". Ashcroft, grubu 1999'da ayırdı - bu aslında birlikte geçirdikleri zamanın ikinci bölümüydü. Ardından, iki yıl sonra bir kez daha ayrılmadan önce 2007'de tekrar bir araya geldiler. Kopuk ilişkiler, hiçbir tutarlı takip bekarının listelerde yer alamayacağı anlamına geliyordu. Kısa süre sonra, "Bitter Sweet Symphony", tek vuruşluk harikalar kutusu için açık bir şekilde kaderi haline geldi. Ancak bu, hikayesinin orada bittiği anlamına gelmez!
Rolling Stones, single'da kendi müziklerini örneklediği için gruba karşı bir telif hakkı davası açtı. Ashcroft ve grup bir süreliğine telif haklarını ve yayın haklarını bile kaybetti. Ancak daha yakın bir zamanda, 2019'da Stones takım elbiselerini bıraktı ve Ashcroft şarkının mülkiyet haklarını geri aldı. Yine de bu, yakın zamanda bir Verve toplantısının geleceği anlamına gelmiyor. Bugün, dağılmış grup üyelerinden bazıları artık birbirleriyle konuşmuyor bile. [10]