14. Yüzyılda Cadı ve Büyücüler ile Mücadele Eden 10 Kişi

14. yüzyıl kolay bir dönem değildi. Diğer zorlukların yanı sıra, Kara Veba dünyayı sarstı ve nüfusun yaklaşık üçte biri ila yarısını öldürdü. Anlaşılır bir şekilde, Katolik Kilisesi de baskın bir güçtü ve günlük yaşamın önemli bir bölümünü oluşturuyordu. Çoğu insan okuma yazma bilmiyordu çünkü kitaplar sadece zenginler içindi.
Bu arka plan göz önüne alındığında, 14. yüzyılda Şeytan ve büyücülük korkusu çok gerçekti. Bu, bu karanlık sanatları uyguladığı düşünülen insanların yargılanmasına yol açtı. Cadılar ve büyücülük, Hıristiyanlığa aykırı olarak görülüyordu. Cadıların havada uçtuklarına, cinsel alemlere katıldıklarına ve diğer insanlara veya hayvanlara şekil değiştirdiklerine inanılıyordu. Uygarlığın bu sıkıntılı zamanını büyük ölçüde etkileyecek olan en eski büyücülük .

“14. yüzyıl kolay bir dönem değildi. Diğer zorlukların yanı sıra, Kara Veba dünyayı sarstı ve nüfusun yaklaşık üçte biri ila yarısını öldürdü. Anlaşılır bir şekilde, Katolik Kilisesi “

14. yüzyıl kolay bir dönem değildi. Diğer zorlukların

14. yüzyıl kolay bir dönem değildi. Diğer zorlukların yanı sıra, Kara Veba dünyayı sarstı ve nüfusun yaklaşık üçte biri ila yarısını öldürdü. Anlaşılır bir şekilde, Katolik Kilisesi de baskın bir güçtü ve günlük yaşamın önemli bir bölümünü oluşturuyordu. Çoğu insan okuma yazma bilmiyordu çünkü kitaplar sadece zenginler içindi.
Bu arka plan göz önüne alındığında, 14. yüzyılda Şeytan ve büyücülük korkusu çok gerçekti. Bu, bu karanlık sanatları uyguladığı düşünülen insanların yargılanmasına yol açtı. Cadılar ve büyücülük, Hıristiyanlığa aykırı olarak görülüyordu. Cadıların havada uçtuklarına, cinsel alemlere katıldıklarına ve diğer insanlara veya hayvanlara şekil değiştirdiklerine inanılıyordu. Uygarlığın bu sıkıntılı zamanını büyük ölçüde etkileyecek olan en eski büyücülük denemelerinden bazılarını incelemek ilginç.

10 Piskopos Audfinn Sigurdsso

Audfinn Sigurdsson, 1314'ten 1330'a kadar Norveç'in Bergen Piskoposuydu. 11. yüzyıldan 16. yüzyıla kadar, Bergen Katolik Piskoposluğu birçok ülkeye başkanlık etti ve bölge genelinde dini teşvik etmekten sorumluydu.
1324'te Piskopos Sigurdsson, Norveçli bir kadın olan Ragnhild Tregagas'ı cadı olmakla suçladı. Tregagas ayrıca ruhunu Şeytan'a satmakla, sihir ritüelleri gerçekleştirmekle ve erkek kuzeniyle zina yapmakla suçlandı. Ragnhild, kuzeninin düğününde kuzeninin cinsel organlarının çocuk sağlayamayacağına söz verdi.
Ragnhild ayrıca yeni evlinin yatağına beş somun ekmek (laneti güçlendirmek için) ve beş bezelye (kuzeninin üreme yeteneklerini engellemek için) koydu. Ayrıca çatışma yaratmak için yakına bir kılıç yerleştirdi. Ragnhild daha sonra çiftin yatak odasına saklandı ve iddiaya göre evliliği bitirmek için bir lanet okudu. Ragnhild'in büyücülük itirafının Sigurdsson tarafından zorlandığı tahmin ediliyor.
Nihayetinde Sigurdsson, Tregagas'ı oruç tutmaya ve birkaç yılını Norveç dışındaki kutsal yerlere hacca gitmeye mahkum etti. Bu, Norveç'te meydana geldiği bilinen tek ortaçağ büyücülük davasına işaret ediyor.

9 Papa Benedict XI

Papa XI. Benedict bir yıldan az bir süre papalık yaptı. 1303'te Benedict, bir kasabayı ele geçiren ve Engizisyon tarafından hapsedilen insanları serbest bırakan bir keşiş olan Delicieux'lu Bernard'ı yargıladı. Ayrıca Benedict'in ölümü de dahil olmak üzere birçok şeyi kehanet etti.
Bernard ilk kez 1304'te Benedict tarafından tutuklandı. Bernard'ı "söylemememiz gereken şeyleri söylediği" için tutuklamaya karar verdi. Ancak Benedict'in ölümünün ardından bu emir yerine getirilmedi. Bernard, Papa XI. Benedict'i öldürdüğü iddiaları ve büyücü olduğu suçlamasıyla 1317'de tekrar tutuklandı. Benedict muhtemelen doğal nedenlerden geçti.
Bernard suçlu bulundu ve işkenceye yol açtı. Aforoz edilmekle tehdit edildikten sonra Bernard, Engizisyonu engellediğini ancak XI. Benedict'i öldürmediğini itiraf etti. İtirafı nedeniyle, Bernard iflas etti ve hücre hapsinde ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.

8 Leicester'lı Robert Mareşal

1324'te Leicester'dan Robert Marshal, John of Nottingham ve diğer birkaç kişiye karşı bir temyiz başvurusunda bulundu. Robert, John'un bir büyücü olduğunu iddia etti. Robert, kendisinin ve John'un, John'un güçlerini kralı ve diğerlerini öldürmek için kullanmasını talep eden 25 kişi tarafından ziyaret edildiğini iddia etti. John kabul etti ve 20 sterlin ödendi. Robert, suçlara yardım ettiği için kendisine 15 sterlin ödendiğini belirtti.
John, kralın ve diğerlerinin birkaç mumdan suretini yaptı. Sonra, John ve Richard İngiltere'de Coventry'deki bir evde büyücülük güçlerini denemeye başladılar. Mumdan görüntüler yapıldığında John, Robert'a bir iğne verdi ve büyüsünün işe yarayıp yaramadığını görmek için görüntünün alnına koymasını söyledi. Görüntüdeki adam, pim çıkarılana kadar hayatta kaldı. Daha sonra, iğne heykelin kalbine yerleştirildiğinde adam öldü.
John ve diğerleri tutuklandı ve yargılandı. John her şeyi reddetti. Bu, bir jüri tarafından beraat ve davanın aklanmasına yol açtı.

7 Richard de Ledrede, Ossory Piskoposu

1260 civarında doğan Richard de Ledrede, 14. yüzyılda İrlandalı Ossory Piskoposuydu. Ledrede, piskopos olarak görev yaptığı süre boyunca meslektaşlarıyla sık sık tartışırdı. 1324'te Ledrede, Alice Kyteler ve hizmetkarı Petronella de Meath dahil olmak üzere birçok kişinin suçlandığı Kilkenny cadı mahkemelerine liderlik etti.
Kyteler'in dört kocasından ilkini öldürdüğü iddia edildi. Kyteler ayrıca Mesih'in gücünü inkar etmek, iblislere hayvanları kurban etmek, iblislerden büyücülük tavsiyesi istemek, bir karabasanla cinsel ilişkiye girmek, meclis toplantıları düzenlemek ve izinsiz kilise mumlarını yakmakla suçlandı.
De Meath, yedi suçtan altısını itiraf etti ve Kyteler'ı suçladı. Sonunda, Kyteler ülkeden kaçarken De Meath kazıkta yakıldı. Kyteler, İrlanda'da büyücülükle suçlanan ilk kişi olmaya devam ediyor. Kyteler muhtemelen yalnızca, önemli serveti, üvey çocukları da dahil olmak üzere yanlış insanların kıskançlığına maruz kaldığı için suçlandı.

6 Philip IV

1285'ten 1314'e kadar Fransa Kralı olan IV. Philip, karısı Joann I ile birlikte hüküm sürdü. IV.
Philip IV ve Kilise, Tapınak Şövalyelerini büyücülük, sapkınlık ve Şeytan'la ittifak yapmaktan suçlu olarak gördü. Bunun altında, Philip IV'ün Tapınakçıları zenginlikleri ve güçleri nedeniyle sevmemesi yatıyordu. 1307'de yargılanan Tapınak Şövalyeleri işkence gördü ve daha sonra bu karanlık sanatlara kabul edildi. İşkenceden kaçmaya çalışan Tapınak Şövalyeleri, yeni üyelerin çarmıhın üzerine işemesi, çarmıhta yürümesi veya tükürmesi gerektiğini iddia etti.
Tapınakçılar ayrıca kendilerine kara kedi olarak gelen bir iblis olan Baphomet'e taptıklarını iddia ettiler. Diğer iddialar arasında Tapınakçıların Şeytan'ı öptüğü ve büyülü cüppeler giydiği yer alıyordu. Ek olarak, zulmü motive eden şey, Tapınak Şövalyelerinin kilisenin mesajının altını oyan sapkınlar olduğu korkusuydu.

5 Papa John XXII

Jacques Duese, hukuk ve tıp okuduktan sonra hayatında ne yapacağına karar veremedi ve kiliseye katılmaya karar verdi. 1316'da, dini saflarda hızlı bir yükselişin ardından Duese, Papa XXII. John oldu.
Tapınakçıların yok edilmesinden iki yıl sonra, Papa XXIII. Ayrıca büyülü eşyalar kullanılarak kendisine suikast girişimleri yapıldığına da inanıyordu. John XXII , 1326 tarihli Super iliius specula adlı belgesinde sihri öğrenme veya öğretme ve bunu gerçekleştirme konusunda uyarıda bulundu.

4 Sir John Lovetot

1291'de bir ara, Sir John Lovetot, Coventry ve Lichfield Piskoposu Walter Langton ile dost olmayı bıraktı. Bunun yerine Lovetot, Langton'ı yok etmek istemeye başladı. Bu anlaşmazlığın neden kaynaklandığı belirsizliğini koruyor. Ancak Lovetot'un Langton'a yaklaşık bin sterlin borcu olduğu biliniyor.
1301'de Lovetot, Langton'a karşı papanın önüne birkaç iddiada bulundu. Lovetot, Langton'ın üvey annesiyle bir ilişkisi olduğunu, babasının boğulmasına yardım ettiğini, gücünü kötüye kullandığını ve serveti için Şeytan'la bir anlaşma yaptığını iddia etti. Lovetot, Langton'ın şeytana "müstehcen öpücükler" teklif ettiğini bile iddia etti.
Papa Boniface VII, Langton'ı Roma'ya çağırdı ve onu büyücülük suçlamalarıyla yargıladı. Papa daha sonra İngiltere'deki Başpiskopostan Lovetot'un davasını incelemesini istedi. Tanıklar, bu söylentilerin rakiplerden geldiğini iddia etti. Neyse ki, Langton aleyhindeki suçlamaların hiçbiri onaylanmadı. Etkili arkadaşları ve unvanı sayesinde Langton, bu suçlamaların kalıcı sonuçlarıyla karşılaşmaktan kaçınmayı başardı.

3 Peter von Greyerz

Stedelen adlı bir adam, 14. yüzyılın sonunda İsviçre'nin Boltigen kentinde cadı olduğu suçlamasıyla idam edildi. Köyünde bir kuraklık meydana geldikten sonra, Stedelen'in ekinleri yok etmek, çiftlik hayvanlarını öldürmek, kavşakta siyah bir horozu kurban etmek, yerel bir kilisenin kapısının altına bir kertenkele yerleştirmek ve ait olan ineklerden süt almak için kara büyü kullandığı iddia edildi. karısı düşük yapsın diye evli çift.
Yargıç Peter von Greyerz büyücülüğe ve İsviçre'de üyeleri Şeytan'a bağlılık yemini eden ve çocukları yiyen Şeytani bir kültün var olduğuna inanıyordu. Von Greyerz, karanlık sanatlarla ilk kez 1375'te kendisini fareye dönüştürebilen bir soylu olan Scavius ​​tarafından tanıştırıldığını iddia etti. Scavius'un, Stedelen'i öğrettiği iddia edilen Hoppo adında bir öğrencisi vardı. Hoppo'nun eteklerinde, Stedelen'in sihir yoluyla tarlalardan gübre ve saman çalmayı, gök gürültülü fırtınalar yaratmayı, hem hayvanları hem de insanları kısırlaştırmayı, atları çıldırtmayı ve hatta uçmayı öğrendiği söyleniyor.
1397'de mahkemeye çıkarılan Stedelen, bir iblis, maleficium ve şeytan çağırmakla suçlandı. Stedelen, işkencenin ardından iblisleri çağırdığını, Şeytan'la anlaşma yaptığını, evli çiftin evinin altına kertenkele gömdüğünü ve bir tarikatın parçası olduğunu itiraf etti. Stedelen, itirafı sonucunda kazığa bağlanarak yakıldı.

2 Paris Valisi Jean de Folleville

1789'daki Fransız Devrimi'nden önce Paris, tüccarların vekili tarafından yönetiliyordu. Bir yıl boyunca Jean de Folleville, Paris'in ilk cadı mahkemesini denetlediği Paris'in vekiliydi.
Ağustos 1390'da iki kadın, Margot de la Barre ve Marion La Droituriere, kazıkta yakılmaya mahkum edildi. Kadınlar, Marion'un eski sevgilisi ve karısına büyü yapmakla suçlandı. Aşkını yeniden kazanmaya çalışan Marion, eski sevgilisiyle regl kanından elde edilen damlaların şarapla karıştırıldığı bir içkiyi paylaştı. Marion, Margot'tan iki tarif almıştı: Biri, Marion'un sevgilisinde iktidarsızlığa neden olacak otlar içindi, diğeri ise horoz testislerini kızartıp yastığının altına koyarak sevgilinin Marion'a olan arzusunu uyandırmaktı.
Daha sonra, Ekim 1390'da Jeanne de Brigue ve diğer birkaç kadın da büyücülükten yargılandı. Brigue'ye vaftiz annesi tarafından bir iblis olan Haussibut'a komuta etmeyi öğrettiği iddia edildi. Brigue'nin ayrıca kehaneti komşusundan öğrendiği ve kayıp nesneleri bulabildiği iddia edildi. Bu suçlamalar, altı yıl önce, kilisesinden çalınan parayı ve gümüş bir haçı geri almak için yardım arayan bir rahip tarafından Brigue'ye yaklaşıldığı için geldi. Brigue bu eşyaları bulduğu için rahip, Brigue'nin doğaüstü güçlere sahip olduğunu iddia etti. Bu suçlamaların ardından Jean de Folleville, Brigue'nin Place du Marche aux Pourceaux'daki kazıkta yakılmasını emretti.

1 Engizisyon

Engizisyon, kafir olduğuna inanılan insanları yargılayarak sapkınlıkla (ve büyücülükle) savaşmaya odaklanan bir Katolik Kilisesi çabasıydı. Pişmanlık duymayan kafirlerin mahkumiyetleri genellikle infazlara veya ömür boyu hapse yol açtı. Engizisyoncular sık ​​sık kasabaya gelir ve sonra insanlara sapkınlığı kabul etmeleri için bir şans verirdi. Kabul edenler işkence gördü. İtiraf etmeyen kafirler de işkence gördü.
1384'te Sibilla Zanni ve Pierina de'Bugatis, Engizisyon huzuruna çıkarıldı. Engizisyon, peri benzeri bir dini figür olan Madonna Oriente hakkındaki hikayelerine inanmadığı için önce küçük bir kefarete mahkum edildiler. Kadınlar, Madonna Oriente'nin katledilen hayvanları diriltmek de dahil olmak üzere büyülü eylemler gerçekleştirdiği dini ritüelleri uyguladıklarını iddia ettiler.
Nihayetinde 1390'da iki kadın yeniden tutuklandı ve idam edildi. Bu duruşma sırasında kadınlar, karanlık bir ruh olan Lucifelum ile seks yaptıklarını itiraf ettiler. İki kadın ayrıca Tanrı'dan vazgeçen bir sözleşme imzaladıklarını iddia etti. İşin garibi, bu kadınların anlattığı anlatı, o dönemde İtalya ve Avrupa'daki diğer birkaç grubun anlattıklarına çok benziyor.