Peyami Safa

Türk yazarı (İstanbul 1899-ay.y. 1961). Şair İsmail Safa`nın oğlu olan Peyami Safa, iki yaşındayken babasının ölümü üstünegeçim sıkıntısı içinde, hastalıklı birçocukluk geçirdi; düzenli öğrenim görmeyip, kendi kendini yetiştirdi. Öğretmenlik (1914-1918) yapıp, pedagoji, psikoloji, felsefeyle ilgilendikten sonra, Yirminci Asır adlı bir akşam gazetesi çıkararak (1919) basın yaşamına atıldı, Daha sonra aşağı yukarı bütün büyük gazetelerde çalıştı. Yeni Asıf daki öyküleriyle ilgiyi çeken Peyami Safa, geçim kaygısıyla çok sayıda ürün verip, değersiz buldu­ ğu aşk ve serüven romanları ile Cingöz Recai adlı sevimli bir hırsız tipi yarattığı polisiye romanlarında Server Bedi takma adını kullanmıştır. Kültür Haftası (1936), Türk Düşüncesi(1953) dergilerini çıkarmış, sanat, edebiyat konularından .

“Türk yazarı (İstanbul 1899-ay.y. 1961). Şair İsmail Safa`nın oğlu olan Peyami Safa, iki yaşındayken babasının ölümü üstünegeçim sıkıntısı içinde, hastalıklı birçocukluk geçirdi; “

Türk yazarı (İstanbul 1899-ay.y. 1961). Şair İsmail

Türk yazarı (İstanbul 1899-ay.y. 1961). Şair İsmail Safa`nın oğlu olan Peyami Safa, iki yaşındayken babasının ölümü üstünegeçim sıkıntısı içinde, hastalıklı birçocukluk geçirdi; düzenli öğrenim görmeyip, kendi kendini yetiştirdi. Öğretmenlik (1914-1918) yapıp, pedagoji, psikoloji, felsefeyle ilgilendikten sonra, Yirminci Asır adlı bir akşam gazetesi çıkararak (1919) basın yaşamına atıldı, Daha sonra aşağı yukarı bütün büyük gazetelerde çalıştı. Yeni Asıf daki öyküleriyle ilgiyi çeken Peyami Safa, geçim kaygısıyla çok sayıda ürün verip, değersiz buldu­ ğu aşk ve serüven romanları ile Cingöz Recai adlı sevimli bir hırsız tipi yarattığı polisiye romanlarında Server Bedi takma adını kullanmıştır. Kültür Haftası (1936), Türk Düşüncesi(1953) dergilerini çıkarmış, sanat, edebiyat konularından siyasal konulara kadar geniş bir alanı kapsayan fıkra ve makaleleriyle ün salıp, olaydan çok ruh çözümlemelerinin öne alındığı romanlarında toplumsal değişikliklerin yol açtığı bunalımları, ahlâk çö­ küntülerini, çatışmaları işlemiş, Dokuzuncu Hariciye Koğuşu adlı romanında (1930) hasta psikolojisini başarıyla yansıtmıştır. Daha sonra felsefi arayışlarında gizemciliğin egemen olduğu karamsar bir anlayışla bireyin dünyasını çözümlemeye çalışmıştır. Öbür romanları: Sözde Kızlar (1923), Mahşer (1924), Fatih-Harbiye (1931), Bir Tereddüdün Romanı (1933), Matmazel Noraliya`nın Koltuğu (1949), Yalnı­ zız () 95)), Biz İnsanlar (1959), vb. Deneme-İnceleme: Sosyalizm (1961), Doğu-Batı Sentezi( 1963), Osmanlıca-Türkçe-Uydurmaca()970), Din-lnkılap-lrtica (1971), vb.