Jean-Jacques Rousseau

Fransız yazarı ve filozofu (Cenevre 1712-Ermenonville 1778). İsviçre`ye göçmüş bir protestan Fransız ailesinin oğlu olan, doğumu sırasında annesinin ölümü üstüne babası tarafından yetiştirilen Jean-Jacques Rousseau, on yaşındayken babasının bir kavga sonucunda Cenevre`den kaçmak zorunda kalmasıyla, Bossey`de papazlık yapan amcası Lambercier`nin yanında yetişti. Önce bir zabıt kâtibinin, sonra birgravürcünün yanında çıraklık yapıp, 14 Mart 1728 akşamı, bir gezinti dönüşü Cenevre kapılarını kapanmış bulunca, Savoia`da bir papazın yanında kaldı. Sonra onun tarafından Annecy`ye, genç protestanları katolikliğe döndürmeye çalışan Mme de Warrens`in yanına gönderildi. Koruyucusu tarafından Torino`ya gönderilip, katolikliği benimseyerek, geçimini sağlamak için bir süre seyislik/yaptıktan sonra, Chambery`de Mme .

“Fransız yazarı ve filozofu (Cenevre 1712-Ermenonville 1778). İsviçre`ye göçmüş bir protestan Fransız ailesinin oğlu olan, doğumu sırasında annesinin ölümü üstüne babası tarafından “

Fransız yazarı ve filozofu (Cenevre 1712-Ermenonville

Fransız yazarı ve filozofu (Cenevre 1712-Ermenonville 1778). İsviçre`ye göçmüş bir protestan Fransız ailesinin oğlu olan, doğumu sırasında annesinin ölümü üstüne babası tarafından yetiştirilen Jean-Jacques Rousseau, on yaşındayken babasının bir kavga sonucunda Cenevre`den kaçmak zorunda kalmasıyla, Bossey`de papazlık yapan amcası Lambercier`nin yanında yetişti. Önce bir zabıt kâtibinin, sonra birgravürcünün yanında çıraklık yapıp, 14 Mart 1728 akşamı, bir gezinti dönüşü Cenevre kapılarını kapanmış bulunca, Savoia`da bir papazın yanında kaldı. Sonra onun tarafından Annecy`ye, genç protestanları katolikliğe döndürmeye çalışan Mme de Warrens`in yanına gönderildi. Koruyucusu tarafından Torino`ya gönderilip, katolikliği benimseyerek, geçimini sağlamak için bir süre seyislik/yaptıktan sonra, Chambery`de Mme de Warrens`in yanına yerleşti (ilişkileri sonunda bir gönül ilişkisine dcmüştü). Eline geçen her kitabı okuyarak kendi kendini yetiştirip, Mme de Warrens`le arası açılınca, 1740`t^ Lyon`da bölge yargıcı Mably`nin evinde eğitmenlik yaptı. 1742`de bir süre daha Chambery`de kaldıktan sonra, Mme de Warrens`le ilişkisini kesin biçimde kopararak Paris`e gidip, Diderot, Fontenelle, Marivaux gibi edebiyatçılarla dostluk kurdu. Birkaç ay sonra Venedik`te el­ çilik kâtipliğine atandıysa (1745) da, ertesi »yıl elçiyle kavga ederek Fransa`ya döndü. Saint-Quentin`de bir handa hizmetçilik yapan Therese Levasseur`le ilişki kurup, 1750`de Vincennes`a kapatılmış olan Diderot`yu ziyarete giderken, Dijon Akademisi`nin açtığı bir yarış­ maya katılmayı tasarladı ve İlimler ve Sanatlar Hakkında Nutuk(Discours sur les Scienses et les Arts) adlı bro­ şürüyle hem ödülü aldı, hem de büyük ün kazandı. Le Devin de Village (Köyün Kâhini, 1753) adlı operasını sahneletip, 1755`te Dijon Akademisi`nin açtığı yeni bir yarışmaya İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı (Discours Sur l`Origine de l`İnegalite) adlı yapıtıyla katıldı ve ödülü alamamakla birlikte, ününü pekiştirdi (bu arada calvinciliğe dönmüş ve yeniden Cenevre yurttaşı olmuştu). 1756`da Mme d`Epinay`in La Chevrette şatosunun bahçesindeki l`Ermitage köşküne yerleşti; ama bir süre sonra, ev sahibesinin görümcesine âşık olup, aşkı karşılık görmeyince Lüksemburg mareşalinin Montmorency`deki şatosuna taşındı. Bu dönemde, Lettre â d Alem bert sur les Spectacles (Tiyatro Oyunları Üstüne d`Alembert`e Mektup, ]76i),Julie yahut Yeni Helofse (Julie ou la Nouvelle Helofse, 1761), Toplum Sözleş­ mesi (Le Contrat Social, 1762) ve Emile (1762) adlı yapıtlarını yayınlayıp, Emile`in dinle ilgili bölümü yüzünden kovuşturmaya uğrayınca, Cenevre`ye kaçtı (10 Haziran 1762). Orada da tutunamayarak Prusya kralının toprağı olan Motiers`ye sığınıp, Lettres de la Montagne (Dağdan Mektuplar, 1764) adlı yapıtının açtığı dinsel tartışma yüzünden oradan da kaçmak zorunda kaldı.13 Ocak 1766`da David Hume`un çağrısıyla İngiltere`ye gittiyse de, ihanete uğradığı sanısına kapılarak Fransa`ya dönüp, üç yıl süreyle şatodan şatoya dolaştı. 1770`te Paris`e yerleşerek, geçimini sağlamak için elle nota kopya etmeye başladı. 1772-1778 arasında, arası­ nın uzun süre önce açılmış olduğu Ansiklopediciler`in sürekli saldırılarına karşı İtiraflar`ı (Confessions) yayınladı. 1778`de Marquis de Girardin`in Ermenonville şatosunda onun için hazırlattığı köşke taşındıysa da, kısa sü­ re sonra öldü. XVIII. yy`ın `dört filozof`undan biri olan Rousseau, bu filozofların en sonuncusu, ama en çabuk ün kazananı ve etkisi en uzun süreni olmuştur. Yapayalnız bir kişi olmasının acısını çeken, kişisel iletişimsizlik ve anlaşılmazlık deneyimi sonucunda `ben`in çözümlemesini gerçekleştiren Rousseau, kitaplarının zaman zaman skandallara yol açan başarısı ve zamanının aydınlarının kendisine karşı oluşturdukları sessizlik duvarı karşısında, düşünü gerçeklik gibi görmek, kendini arayışta baş­ kalarının mutluluğunun izini bulmaya çalışmakta direnmek yürekliliğini göstermiştir. Öbür yapıtları: Muses Galarıtes (Çapkın Musalar, 1745) ve le Devin du Village (Köyün Kâhini, 1752) adlı iki opera, Narcisse (175) adlı bir komedi, Lettre sur la Musiçue Française (Fransız Müziği Üstüne Mektup, 1 753), Dictionnaire de Musiçue (Müzik Sözlüğü, 1 767), Legislation de la Corse (Korsika`nın Yasama Sistemi, 1764), Considerations sur le Gouvernement de Pologne et sur sa Reformation Projetee en Avril 1772 (Polonya`nın Yönetimi ve 1772 Nisanı`nda Yapılması Tasarlanan Reform Üstüne Düşünceler, 1772), vb.