sehir Yazıları
sehir

Isparta

Eskiçağ`da Yunanistan`da kent. Peloponnesos yarımadasında Eurotas ırmağının suladığı verimli bir vadide yeralan İsparta`dan (Sparta, Lakedemonıa da denir), günümüze pek az şey kalmıştır. Med savaşları sırasında Atina, İsparta ordusundan yardım istediyse de Ispartalılar. Dara`ya karşı Atina`ya yardımda geciktiler; ama, on yıl sonra, Thermopylai geçidini savunmak için son askerlerine kadar savaşarak kendilerini bağışlattırdılar. Atina ve İsparta, böylece Perslere karşı koymayı başardılarsa da, ittifakları uzun sürmedi. Korinthos ile Atina arasında bir anlaşmazlık yüzünden patlak veren Peloponnesos savaşı, 27 yıl sürdü (İ.Ö. 431 -İ.Ö. 404). Bu savaşı kazanan İsparta, gücünü 30 yıl daha sürdürdü. Kendini güçlü hissedince, İran`ın işlerine karışmak istediyse de, yenilgi üstüne yenilgiye uğradı. Kral .

“Eskiçağ`da Yunanistan`da kent. Peloponnesos yarımadasında Eurotas ırmağının suladığı verimli bir vadide yeralan İsparta`dan (Sparta, Lakedemonıa da denir), günümüze pek az şey kalmıştır. “

Eskiçağ`da Yunanistan`da kent. Peloponnesos yarımadasında

Eskiçağ`da Yunanistan`da kent. Peloponnesos yarımadasında Eurotas ırmağının suladığı verimli bir vadide yeralan İsparta`dan (Sparta, Lakedemonıa da denir), günümüze pek az şey kalmıştır. Med savaşları sırasında Atina, İsparta ordusundan yardım istediyse de Ispartalılar. Dara`ya karşı Atina`ya yardımda geciktiler; ama, on yıl sonra, Thermopylai geçidini savunmak için son askerlerine kadar savaşarak kendilerini bağışlattırdılar. Atina ve İsparta, böylece Perslere karşı koymayı başardılarsa da, ittifakları uzun sürmedi. Korinthos ile Atina arasında bir anlaşmazlık yüzünden patlak veren Peloponnesos savaşı, 27 yıl sürdü (İ.Ö. 431 -İ.Ö. 404). Bu savaşı kazanan İsparta, gücünü 30 yıl daha sürdürdü. Kendini güçlü hissedince, İran`ın işlerine karışmak istediyse de, yenilgi üstüne yenilgiye uğradı. Kral Artakserkses, Yunan sitelerinin tümünü birden İsparta`ya karşı kışkırtmayı başardı. Bunun üstüne İsparta, bütün Asya Yunanlılarını Pers kralına bırakan Antalkidas antlaşmasını imzalamak zorunda kaldı. Birkaç yıl sonraysa, İsparta ordusu Leuktra`da Thebai ordusuna yenilince, Messenia ve Lakonia, Thebaililer tarafından işgal edildi. Bu yenilgi, İsparta`yı büyük ölçüde zayıflattı; Romalılar İ.Ö. 146`da kenti ele geçirdiklerinde, İsparta siyasal önemini yitirmiş bir kasabadan başka şey değildi. Gücünü ve başarısını yurttaşlarının savaşçılık değerlerine bağlamış olan kent, böylece, yok olup gitti.. Ispartalılar, her türlü dış etkiye düşman, mutlak bir toplumsal ayrım güden, bir `efendiler` ulusuydu. En hor görülen kast, heilotes (savaş tutsakları) sınıfıydı. Kentte 4 000 kentli yurttaş (homoioi,|yani eşitler)egemenliğinde, 100 000 heilotes (toprağı işlemekle yükümlüydüler) ve 250 000 perioikos (komşu) yaşamaktaydı. İsparta devleti^ sırayla orduya komuta eden iki kralın yönetimindeydi. Senato tarafından bir yıl süreyle seçilen denetçiler (ephoros) de, kralları denetlemekle görevliydiler. Senato üyeleri, ileri gelen ailelerin 60 yaşını geçmiş üyelerinden seçilen 28 gerontes`ten oluşmaktaydı. Bütün Ispartalıların, önemli kararların oylandığı halk kuruluna (Apella) katılma hakkı vardı. Devlet, Ispartalıların yaşamında önemli yer tutmaktaydı. Yeni doğan bebekler, bebeği kabul ya da ret hakları bulunan geronteslere gösterilir, reddedilme durumunda bebek bir dağın tepesinden aşağı atılırdı. 7 yaşından başlayarak, çocuklara çok sıkı bir askerlik ve beden eğitimi yaptırılırdı. Ergenlik çağında asker olan İsparta yurttaşları, 60 yaşına kadar asker olarak kalırlardı.