Alphonse de Lamartine

Fransız şairi (Macön 1790-Paris 1869). Soylu ama yoksul bir ailenin oğlu olan Alphonse de Lamartine, ailesinin 1797`de çekildiği çiftlikte (Milly, Saöne-et- Loire), beş kızkardeşiyle birlikte, yoksulluk içinde büyütüldü. 1801 `de öğrenim için Lyon`a gönderilip, 1803`te Belly cizvit okuluna geçerek, parlak bir öğrenim gördü. 1807`de Milly`ye dönerek kendini okumaya verip, şiirleri asıllarından okuyabilmek için İngilizce ve İtalyanca öğrendi. 1809`da Lyon`a giderek hukuk öğrenimine başladıysa da, parasal sıkıntılar yüzünden öğrenimini tamamlayamadan Milly`ye dönmek zorunda kaldı. 1811 `de İtalya`ya giderek Napoli`de bir yıl kaldı. Ertesi yıl Floransa`ya geçip, Medee (Medea) adlı bir trajedi yazmaya başladı. 1813`te Paris`e gidip, Napolyon`un tahttan çekilmesinden sonra Louis XVIII`in muhafız alayına girerek, Yüzgün sırasında .

“Fransız şairi (Macön 1790-Paris 1869). Soylu ama yoksul bir ailenin oğlu olan Alphonse de Lamartine, ailesinin 1797`de çekildiği çiftlikte (Milly, Saöne-et- Loire), beş kızkardeşiyle birlikte, “

Fransız şairi (Macön 1790-Paris 1869). Soylu ama

Fransız şairi (Macön 1790-Paris 1869). Soylu ama yoksul bir ailenin oğlu olan Alphonse de Lamartine, ailesinin 1797`de çekildiği çiftlikte (Milly, Saöne-et- Loire), beş kızkardeşiyle birlikte, yoksulluk içinde büyütüldü. 1801 `de öğrenim için Lyon`a gönderilip, 1803`te Belly cizvit okuluna geçerek, parlak bir öğrenim gördü. 1807`de Milly`ye dönerek kendini okumaya verip, şiirleri asıllarından okuyabilmek için İngilizce ve İtalyanca öğrendi. 1809`da Lyon`a giderek hukuk öğrenimine başladıysa da, parasal sıkıntılar yüzünden öğrenimini tamamlayamadan Milly`ye dönmek zorunda kaldı. 1811 `de İtalya`ya giderek Napoli`de bir yıl kaldı. Ertesi yıl Floransa`ya geçip, Medee (Medea) adlı bir trajedi yazmaya başladı. 1813`te Paris`e gidip, Napolyon`un tahttan çekilmesinden sonra Louis XVIII`in muhafız alayına girerek, Yüzgün sırasında izinde olduğu halde, ka­ çan kuwetleri izledi; Waterloo yenilgisinden sonra ordudan ayrılıp, diplomatik bir görev alabilmek için bir yıl çabaladıktan sonra hastalandı ve hekimlerin öğüdüyle Aachen`e giderek, bir fizikçinin kızına âşık|Oİdu. Mayıs 1816`da Milly`ye dönüp, iki ay sonra yeniden Aachen`e gidince, sevgilisinin Paris`te hasta yattığını öğrendi ve bu üzüntüyle, sonradan Les Meditations Poetiques (Şairce Düşünceler, 1820) adıyla yayınlayacağı kitabın ilk şiirini yazdı: İsolement(Yalnızlık). 1819`da edebiyatçı olarak talihini denemek için Paris`e gidip, aynı yılın ağustos ayında yeniden Aachen`a dönerek, Miss Birch adında genç bir İngiliz kızıyla tanıştı. Ertesi yıl yayınlanan Les Meditations Poetiçues`in (Şairce Düşünceler, 1820) büyük başarı kazanmasından sonra Napoli`de elçilik ataşeliğine atanınca Birch`le evlenerek Napoli`ye gitti. 1823`te La Mort de Socrate (Socrates`in Ölümü) ve Les Nouvelles Meditations Poetiques (Şairce Yeni Düşünceler), 1824`te Byron`un ölümünden esinlenerek yazdığı Le Dernier Chant du Pelerinage d`Harold (Harold`un Hac Yolculuğunun Son Şarkısı) adlı kitaplarını yayınladı. Kasım 1829`da Fransız Akademisi`ne üye seçilip, iki ay sonra Les Harmonies Politiques et Religieuses(Siyasal ve Dinsel Uyumlar) adlı kitabı­ nı yayınladı. Temmuz devriminden sonra diplomatlıktan istifa ederek, Liberal Parti`den milletvekilliğine adaylığını koydu; ama seçilemedi. Doğu`ya (bu arada Türkiye`ye de uğradı) yaptığı bir yıllık yolculuk sırasında, on yaşındaki kızı Julia Beyrut`ta ölünce (1832), dine inancını yitirip, bu yolculuktan Souvenirs, İmpressions, Pensees et Paysages Pendant un Voyage en Orient (Doğuda ıBir Yolculuk Sırasındaki Anılar, İzlenimler, Düşünceler ve Görünümler) ya da Notes d`un Voyageur(Bir Yolcunun`Notları,1835`te yayınlandı) adlı kitapla döndü. Gezide bulunduğu sırada milletvekili seçilmiş olduğundan milletvekilliğine başlayıp, mecliste hiçbir partinin görüşlerine bağlanmadan bütün demokratik ve insanca düşünceleri (halkın eğitilmesi, köleciliğe karşı çıkılmasi/vb.) savundu. 1836`da Jocelyn, 1838`de La Chute d`Un Ange (Bir Meleğin Düşüşü), 1839`da siyasal ve toplumsal esinli Les Recueillements Poetiques (Şairce İçe Kapanışlar) adlı kitaplarını yayınladı. 1843`te mecliste muhalefetin başına geçti ve bonapartçılığın yeniden canlanmasından korkarak Napolyon`un küllerinin Fransa`ya getirilmesine karşı çıktı. 1847`de yazdığı L`HistoiredesCirondins{) ondenenn Tarihi) adlı yapı­ tında Fransız Devrimi`ni övüp, aynı yıl, hükümete karşı büyük bir kampanya yöneterek, 24 Şubat`ta cumhuriyetin ilan edilmesini sağladı ve geçici hükümette Dışiş­ leri bakanlığına getirildi. Cumhurbaşkanlığına adaylığı­ nı koyduysa da, prens Napoleon`un 5 milyon oyuna karşılık ancak 17 910 oy alabildi. Siyasal yaşamı böylece sona erince, cömertliği yüzünden parasız da kaldı­ ğından, romanlar (Raphael 1849; Graziella, 1852; Le Tailleur de Pierre de Saint-Point [Saint-Pointlı Taş Yontucu) ve iki özyaşamöyküsü kitabı (Les Confidences [Sırdaşlıklar, 1849]; Les Nouvelles Confidences [Yeni Sırdaşlıklar, 1851]) yayınladı. Borçlarını ödeyebilmek için Cours İFamilierlde la Litterature{Edebiyat Dersleri, 1856-1869) adlı 28 ciltlik yapıtını yazıp, altı yıl sonra, hükümetin verdiği küçük bir evde, yoksulluk içinde öldü.